“Biraz da şarap iç.” (Timeteos’a Mektuplar, 5, 23);   “İçki pisliktir.” (Maide, 90)

 Yahudilikte haram olan  (Tevrat, Levililer, Bab, 10, A. 8, 9-11) şarap hükmünün, Hz. İsa tarafından kaldırdığına ve şarabın Hıristiyanlıkta helal olduğuna inanılır. “Onlar yemek yerlerken, İsa ekmek aldı, şükran duası edip parçaladı ve tâbilerine verdi ve dedi ki: Alın, yiyin, bu benim bedenimdir. Ve bir kâse şarap alıp şükretti ve onlara vererek dedi ki, bundan içiniz. Çünkü bu benim kanım, günahların bağışlanması için birçokları uğrunda dökülen ahdin kanıdır.” ( Matta, 26/26-29, Yuhanna, A:30 )

 Konuya bir de Hıristiyan bir siteden alınan bilgilerle devam edelim:

 “Kutsal Kitap bir Hıristiyan’ın bira, şarap ya da içinde alkol olan herhangi bir içecek içmesini yasaklamaz. Hatta bazı Kutsal Kitap ayetleri alkolden olumlu sözlerle bahseder. Vaiz 9:7, “Neşeyle şarabını iç” diye talimat verir. Mezmurlar 104:14-15, “Yüreklerini sevindiren şarabı” Tanrı’nın verdiğini bildirir. Amos 9:14 insanın kendi bağının şarabını içmesini bir bereket olarak ele alır. Yeşaya 55:1, “Gelin, şarabı ve sütü parasız, bedelsiz alın” diye teşvik eder. İsa, suyu şaraba çevirmiştir. Hatta İsa’nın zaman zaman şarap içtiği de anlaşılmaktadır.” (Yuhanna 2:1-11; Matta 26:29)

 Peki neden şarap içilirmiş, siteden devam edelim:

 “ Yeni Antlaşma olan İncil zamanlarında su çok temiz değildi. Modern sağlık koruma yöntemleri olmadan su, bakteriler, virüsler ve her türlü atık maddeyle doluydu. Bunun üzerine insanlar, daha güvenli olduğu için genelde şarap (ya da üzüm suyu) içiyordu. 1 Timoteos 5:23’de Pavlus, Timoteos’a (büyük bir olasılıkla (!) mide sorunlarına neden olan) su içmeyi bırakıp şarap içmesi talimatını vermişti. Kutsal Kitap Hıristiyanların bira, şarap ya da alkol içeren herhangi başka bir içki içmesini yasaklamaz. Alkol kendi başına günahla lekelenmiş bir şey değildir. Bir Hıristiyan’ın kesinlikle uzak durması gereken şey, sarhoşluk ve alkole bağımlılıktır. (Efesliler 5:18; 1 Korintliler 6:12)”

 Bu nasıl bir mantıktır ki alkole başlayanların zamanla bağımlı olduğu bilinen bir gerçek iken, içmesi helal hatta dini ( Hıristiyanlıkça) teşvik edilirken, sonuçları sakınılacak şey diye tarif edilebilir.

 “Alkol, az miktarlarda içildiğinde ne zararlı ne de bağımlılık yaratıcıdır. Hatta bazı doktorlar sağlığa, özellikle de kalbe olan yararından ötürü küçük miktarlarda kırmızı şarap içmeyi tavsiye ederler. Az miktarda alkol içmek Hıristiyan özgürlüğüyle ilgili bir konudur. “

 Aşağıda, yukarıda kalın olarak ifade edilen hususların cevapları olacak bilimsel araştırmalar verilmiştir. Zaten işin tutarının olmadığını bu Hıristiyan site de kabul ettiğinden son cümleleri şöyle tamamlar:

 “Ancak, Kutsal Kitap’ın alkol ve etkileri konusundaki uyarılarından, aşırı miktarda alkol almanın kolay bir ayartılma olmasından ve başkalarını gücendirme ya da tökezletme olasılığından ötürü, genelde bir Hıristiyan’ın alkol içmekten tamamen uzak durması en iyisidir.” (http://www.gotquestions.org/Turkce/alkollu-Hristiyan.html )

 

1989 ABD’de basılan, “Doğu-batı diyalogları” adlı eser üzerinde görüşlerini açıklayan Protestan papaz Alvin V. Hart, ” Hz İsa’nın tanrı olduğunu inancının sonradan uydurulmuş, basit bir kilise doktrini” olduğunu ifade eder. Hart ayrıca “Şarap kelimesinin orjinalinin manasının üzüm suyu ” anlamına geldiğini, İsa’nın kanının şarap olduğu iddiasının aslının olmadığını ifade eder.  ( Yahudilik- Hıristiyanlık ve İslam’da içki, Yüksek lisans tezi, Ramazan Tunalı) Zaten günümüzde ( Hıristiyan mezheplerden olan ) Adventistler ve Mormonlar içki içmezler.

 İsa, son yemekle birlikte bir daha ( … ) içki içmeyeceğini söylerken (Luka 22:18, ” Size şunu söyleyeyim, Tanrı’nın Egemenliği gelene dek, asmanın ürününden bir daha içmeyeceğim.”, ayrıca bakınız: Markos, 14/25 , Matta, 26/26-29, Yuhanna, 6/13-17, Korintoslulara 1. mektup 11/23) takipçisi olduğunu iddia edenler hararetle içkiyi savunmaktadırlar:

 

    İşin diğer bir ilginç boyutu evharistiya ( Ekmek şarap ayini) esnasında kullanılan ekmek ve şaraba sembolik anlam yüklenmemekte, bizzat İsa’nın et ve kanı olarak, Prence Reele ( Şaraplı ekmekte İsa’nın maddi varlığı ) kabul edilmekte ve onları yiyenin tanrının varlığına katıldıkları kabul edilmektedir. Gerçek Hıristiyan her yediği ekmek ve her içtiği şarap ile daha da İsa ile bütünleşir ve O’nun koruması altına girer. ( Ali Erbaş, Hıristiyanlıkta ibadet, s.172-173)

  Halen Avrupa, alkolizmle nasıl başa çıkacağını bilemiyor. İngiliz tarihçi Arnold Toynbee’ye bakarsanız bu gidişle başa çıkması mümkün de değil. Çünkü Hıristiyan kültüründe şarap kutsal sayılıyor. Hz. İsa’nın kanı niyetine içiliyor. O niyetin içeriğini sorgulamak bize düşmez, öyle kabul ediyorsa öyle olsun. Ancak bu kabulün doğurduğu sonuç önemli: şarap demek ki, dinî bir ritüel hükmünde… Böyle olunca frene basma imkânı elden kaçıyor. Toynbee’nin dediği şu: Alkolle ancak İslam dini başa çıkar! ( Rasim Özdenören, Yenişafak, 7.5.2013)

 

 

                                                    Şarap, alkol ve sağlık

 Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verileri de bunu kanıtlıyor. İstatistiklere göre dünyada işlenen her 100 cinayetten 85’i, intiharların yüzde 90’ı boşanmaların yüzde 80’i ve aile içi şiddet olayları ile trafik kazalarının yüzde 70’inin sebebi alkol. (13 Mart 2010)

 İngiltere’de yapılan ve sonuçları The Lancet dergisinde yayınlanan bir araştırmada, sağlığa zararlı maddelerin tehlikesi, topluma verdikleri gerçek zarara göre yeniden derecelendirildi. Araştırmada alkol ve tütün topluma en çok zararlı 10 madde arasında yeraldı. ( 23 Mart 2007)

 Dünya kamuoyunda şarabın sağlık için yararlı olduğu yönünde genel bir düşünce olduğunu hatırlatan Dr. Boyle, “Bu yanlış, her şarap bardağı, kanser riskini yüzde 7 oranında artırıyor. Alkollü her içecek aynı oranda kanser riskine sebep oluyor.” dedi. ( 08 Nisan 2007)

 İngiltere’de yapılan bir araştırma, her gün az da olsa şarap ya da bira içmenin bağırsak kanserine yakalanma riskini artırdığını ortaya koydu. Kanser Araştırma Enstitüsünden Profesör Tim Key ve ekibinin yaptığı araştırma, günde 2 büyük kadeh şarap ya da 2 bardak bira içmenin bağırsak kanserine yakalanma riskini yaklaşık yüzde 25 artırdığını gösterdi. Her gün bir kadeh şarap ya da bir bardak bira içenlerinse hastalığa yakalanma riskinin yüzde 10 arttığı ortaya çıktı. (31 Temmuz 2007)

 Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) Kalp Damar Hastalıklarını Önleme Projesi Türkiye Koordinatörü ve Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Bülent Görenek, kırmızı şarabın kesinlikle bir kalp ilacı olmadığını söyledi. Kırmızı şarap kesinlikle bir kalp ilacı değildir. Bu bakımdan bugünkü kanıta dayalı tıpta koroner kalp hastalarına rutin olarak önerilmesi doğru değildir. Çünkü elimizde hastalara tavsiye edeceğimiz kadar güçlü, kesin bilgiler yok. Hatta belli bir seviyenin üzerinde kalp hastalarına zararlı olabilmektedir.” ( Milliyet, 12 Ağustos 2005  )

 Fransızların daha az kalp hastalığına yakalanmalarının sebebinin şarap olduğu görüşü, dünyanın önde gelen otoriteleri arasında kabul görmemektedir. Kalp hastalıkları konusunda tüm dünyadaki uzmanların referans olarak kabul ettikleri Amerikan Kalp Vakfı (AmericanHeartAssociation) kesinlikle şarap içmeyi tavsiye etmemektedir.( www.americanheart.org/presenter.jhtml?identifier=4422)

 Amerikan Kalp Vakfı beslenme komitesi üyesi olan Columbia Üniversitesi’nden Prof. Ira Goldberg, şarap içmenin kalp krizini azalttığını gösteren hiçbir kabul edilebilir bilimsel veri olmadığını, bunun yerine kalp krizi riskini azaltmak için bilimsel olarak ispatlanmış kolesterol ve tansiyonu düşürmek için kilo verilmesi ve yeterli spor yapılması gibi tedbirlerin alınmasını önermektedir. Erciyes Üniversitesi (ERÜ) Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Aysun Çetin: Gerçekte kalp-damar hastalıklarından koruyucu etkiye sahip olan şarap değil, üzüm suyudur. (22 Aralık 2010)

 1980’li ve 1990’lı yıllarda elde edilen veriler ışığında yapılan araştırmaya göre, haftada 6 adet ya da daha fazla bira içen kişilerin akciğer kanserine yakalanma riski, içmeyenlere göre yüzde 20 ila 50 oranında artıyor. Bira içen, ancak evinde düzenli olarak meyve ve sebze tüketenlerde ise bu oran azalıyor. ( İnternethaber, 13 Nisan 2006)

 Alkolün zararları için “ İçki neden yasaktır?” adlı yazımıza bakılabilir.

 

                                                                      Ve zemzem

 

  Sadece kutsal olduğu kabul edilen sularını karşılaştırmak bile, iki din arasındaki farkı göstermesi açısından yeterlidir zannederiz.

 

“Cannibalisme, Hıristiyan Katolik öğretisi ile de ilişkilendirilmiştir. Katoliklikteki Eucharistie’nin (yani Hazreti İsa’nın eti ve kanını temsil etmek üzere ekmek ve şarap kullanılarak yapılan kutsal ayinin) bir tür sembolik insan yiyicilik sayılıp sayılmayacağı bizzat katolikler tarafından çok tartışılmıştır.” ( Hilmi Yavuz, Modernleşme, Oryantalizm ve İslam, s. 82)